Co to jest jaskra, jak ją zdiagnozować i leczyć?

Niektóre osoby borykają się różnymi schorzeniami narządu wzroku już od najmłodszych lat życia. Choroby takie jak jaskra czy zaćma są kojarzone przede wszystkim z podeszłym wiekiem. W przypadku starzejącego się organizmu dochodzi do pogorszenia wzroku, mogą rozwijać się rozmaite jednostki chorobowe. Na skutek niszczenia włókien nerwowych siatkówki i nerwu wzrokowego dochodzi do rozwoju jaskry. Jeśli nie będzie ona skutecznie leczona, to niestety trzeba liczyć się z postępującą utratą wzroku. Pora zastanowić się nad tym, co to jest jaskra, po czym poznać to schorzenie i w jaki sposób się je leczy.

Jaskra przyczyny i objawy

Jaskra jest chorobą oczu, która może doprowadzić nawet do utraty wzroku i nieodwracalnej ślepoty. U niektórych osób pojawia się ona już w młodym wieku i jest wrodzona. Może być również nabyta, a do jej rozwoju przyczynia się wiele czynników. Patologiczne zmiany w siatkówce okna i tarczy nerwu wzrokowego to niestety prosta droga do wystąpienia jaskry. Na skutek zniszczenia włókien nerwowych wzrasta ciśnienie wewnątrzgałkowe, co przyczynia się do rozwoju jaskry. Źródłem problemu może być również niedokrwienie, czyli zaburzone krążenie krwi w naczyniach włosowatych. Czynnikami ryzyka są wiek, rasa, płeć, wady refrakcji, niektóre choroby i czynniki anatomiczne. Jaskra rozwija się głównie u osób po 65. roku życia, dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Jeśli ktoś ma wadę w postaci krótkowzroczności, to znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka, to samo dotyczy odwarstwienia siatkówki, cukrzycy i zwyrodnień barwnikowych. Do rozwoju jaskry przyczynia się zespół rzekomego złuszczania i rozproszenia barwnika, neowaskularyzacja, stany zapalne oka, patologie soczewki, urazy gałki ocznej, przetoka tętnicy szyjnej, guz wewnątrzgałkowy, rozrost nabłonka.

Objawy jaskry i metody leczenia

W zależności od tego, czy jaskra jest pierwotna, czy wtórna, może dawać nieco inne objawy. Charakterystyczne są ubytki w polu widzenia, czasem pojawiają się też dolegliwości bólowe oczu i głowy. W przypadku jaskry utajonej nie ma żadnych symptomów. Jaskra ostra cechuje się dużym pogorszeniem widzenia, przekrwieniem oczu i ich silnym bólem. Dochodzi do obrzęku rogówki, widzenia kolorowych kół. Jaskra objawia się wolooczem i przymgleniem rogówki. W celu zdiagnozowania jaskry wykonuje się szereg badań: tonometrię, tonioskopię, perymetrię, oftalmoskopię. Mierzy się ciśnienie wewnątrzgałkowe, ocenia kąt przesączania, pole widzenia i dno oka. Leczenie jaskry polega głównie na stosowaniu leków z grupy beta-blokerów, sympatykomimetyków, prostaglandyn. Przepisuje się medykamenty mające za zadanie nasilenie działania acetylocholiny. Terapia służy przede wszystkim usprawnieniu krążenia cieczy wodnistej i zmniejszeniu ilości jej produkcji. W przypadku ostrego ataku jaskry sięga się po inhibitory anhydrazy węglanowej i środki hiperosmotyczne. Leczenie farmakologiczne nie zawsze przynosi oczekiwane efekty, więc wdraża się leczenie chirurgiczne. Najpopularniejsze są trabekuloplastyka laserowa i irydotomia laserowa.